Życiorys pisany płaszczyzną obrazu

Recenzja wystawy

Art Brut w Lublinie nie stroni od zaskakiwania widza – nie inaczej w przypadku wystawy Jakuba Hałasa. Już sam tytuł ekspozycji sugerował, że jej forma nie będzie klasyczną prezentacją dzieł. „JA. Piszę obrazami mój życiorys” – pod takim tajemniczym szyldem zebrano w galerii prace, a eksperymentalna forma wystawy zawierała również „niedokończone” ulotki. Ulotki, które – inaczej niż zazwyczaj – przeznaczone były nie dla widzów, lecz dla artysty. Na ich odwrotach pozostawiono przestrzeń do spisania estetycznych wrażeń oglądających po wizycie w galerii. Utworzony w ten sposób „życiorys” artysty, a właściwie unikalna recenzja jego prac, trafiła po zakończeniu ekspozycji na stronę internetową www.artbrut.lublin.pl (gdzie również sama wystawa dostępna jest w formie ruchomej, interaktywnej panoramy z wnętrza galerii – po „kliknięciu” na wybrane prace wyświetlają się ich powiększenia).

„Opowiedz mi o mnie, przynajmniej jednym moim obrazem” – takim mottem i prośbą skierowaną do oglądających artysta zachęcał widzów do interakcji. Tym celowym zabiegiem odciął odbiór i interpretację swojej twórczości od osobistej historii, zazwyczaj narzucanej widzom w opisach wystaw („Czy nieznajomość autora pozwala na głębszy odbiór dzieła?”, „Czy umożliwi bliższy kontakt ze sztuką i w pełni obiektywny jej odbiór?” – tego typu pytania padały już wcześniej, przy okazji innych wystaw w Art Brut).

Przeglądając wyniki „artystycznego eksperymentu” na stronie lubelskiej galerii jesteśmy w stanie stworzyć niezwykłą recenzję prac Jakuba Hałasa. Jako główny i mocno akcentowany elementem twórczości jawi się widzom wyrazista kolorystyka prac artysty („Jestem zachwycona śmiałością kolorów, które pięknie ze sobą współgrają” – czytamy; „Nierzeczywiste kolory, psychodeliczny umysł. Dojrzałość przez kolorystykę dziecięcą” – spotykamy w innym miejscu). Niejednoznaczna tematyka i „surowość” często wręcz surrealistycznych przedstawień to kolejny mocno dostrzegalny punkt stylu Hałasa – „Obrazy (…) przyciągają, zachęcają do wysiłku, żeby nadać im znaczenie”, „Kolorowe przestrzenie wciągają tworząc osobne światy i perspektywy”, „Piękne prace, jak ze snu”.