Skoro wiara czyni cuda, to sztuka staje się tej wiary narzędziem. Tak jest u Damiana Rebelskiego, młodego artysty malarza, obdarzonego niezwykłym talentem, zadziwiającą intuicją kolorystyczną i twórczą siłą woli. Dwudziestoparoletni Damian, walcząc z porażającą chorobą, dostąpił tajemnicy tworzenia w sposób nieomal cudowny. Sakralność malarstwa (w tym także religijnego) bierze się stąd, że artysta i sens jego pracy posiada „cząstkę absolutności Boga” (określenie F. Schellinga) i jest świeckim bądź religijnym rodzajem modlitwy. Nie dziwmy się więc, że bizantyjskie ikony malowali artyści wtajemniczeni – żarliwa wiara promieniowała z ich dzieł, sięgając granic ekstazy. Od tamtych czasów nic się w sztuce nie zmieniło.
Damian Rebelski jest uczestnikiem WTZ w Bydgoszczy, gdzie tworzy i żyje. Jego opiekunem i wiernym towarzyszem podróży po Polsce, oraz menadżerem, jest jego ojciec zachwycony talentem syna.
Damian maluje obrazy kredkami ołówkowymi na papierze rysunkowym wielkości 50x80 cm (w pionie lub w poziomie). Rysuje sceny mitologiczne lub religijne (sakralne) na podstawie studiów obrazów wielkich mistrzów z różnych epok.
Baletnica
Opisujemy obraz „Baletnica”. Obraz w poziomie, wielkości 50x80cm. Nie jest on wierną i żadną kopią obrazu Degas’a, ale ruch, kompozycja, układ sceny, to widać, że widocznie zapadły artyście głęboko w wyobraźni. Obraz przedstawia dwie baletnice w tańcu. Jedna- z lewej strony jest niższa, druga - z prawej strony obrazu o pół głowy wyższa. Ta z lewej ma uniesione nad głowę ręce, stoi na palcach prawej nogi, lewa noga zadarta pod kątem 70 stopni do góry. Baletnica ubrana jest w zielone body, z dużym wykrojem pod szyją i niebieską spódniczkę baletowa. Widoczny spód spódnicy w kolorze turkusowym. Baletnica ma krótkie, czarne włosy ścięte do ucha, brwi i nos rysowane jedną, cienką, czarną linią. Kropeczki czarne, zamiast oczu i czerwoną kreskę ust, twarz w kolorze jasno żółtym, w takim samym kolorze ręce, ramiona i skóra nóg. N stopach ciemnoniebieskie baletki. Baletnica z prawej strony ma uniesione niesymetrycznie ręce, w linii T, stoi na lewej nodze. Prawa zadarta z tyłu, mało widoczna-widać tylko baletkę i kostkę nogi. Ubrana jest w różową, strzępiastą spódnicę, ciemno pomarańczowe body z brązowymi ramiączkami podkreślone żółtym paskiem, Baletki i ozdoby z kwiatów na ramionach baletnicy są w kolorze granatowym. Baletnica ma czarne włosy i taką samą twarz jak jej partnerka. Obie baletnice tańczą na brązowej podłodze, zamalowanej szybkim ruchem kredki w różnych kierunkach. Podłoga od ciemnio żółtej ściany oddzielona jest czerwoną listwą. W ciemnożółtej ścianie widoczne są dwa łukowate wejście, za którymi jest lazurowa przestrzeń. Wszystkie elementy i postacie rysunku obwiedzione czarnym konturem ołówka.
Maja
Obraz pod tytułem „Maja” jest malowany w poziomie, wielkości 50x80cm, jest aktem kobiecym, narysowanym poprawnie rysunkowo, czyli proporcjonalnie w planowaniu przestrzeni. Jest on podzielony na dwie części kolorem. Do połowy obrazu dominuje kolor brązowy-to ziemia, górna część oddzielona od ziemi fantazyjną kompozycją zielonych odcieni kredki, wydaje się formą poduszek, zdjętego miękkiego ubrania, czy udrapowanej zielonej pościeli. Dominującą, centralną częścią rysunku jest naga postać leżącej kobiety- głowa z lewej strony obrazu, nogi nieco wyżej, po skosie w górę- w prawej części obrazu. Kobieta rysowana jest w żółtym kolorze, ma zaznaczone łono (trójkącik), zaznaczone lekko obfite piersi, z dużymi sutkami, pępek narysowany przesadnie i podkreślone koliście tłuste kolana. Ma cztery pale u nóg i po pięć u każdej ręki. Ramiona splecione nad głową okoloną ciemnymi, krótkimi włosami. Twarz narysowana w sposób charakterystyczny dla Damiana Rebelskiego, oczy w kształcie kropek, usta narysowane, brwi i noc potraktowane jedną, cienką czarną linią, bez odrywania narzędzia. Postać Mai obrysowana konturem czarnego ołówka. Rysunki Rebelskiego sprawiają wrażenie prymitywnych, uproszczonych, kolory wyraźne nigdy się nie przenikają.
