Samouk pochodzenia rosyjskiego. Twórczość w zakresie poezji (lata 70. i 80.) oraz malarstwa i rysunku od końca lat 70. Wiersze publikował: w “Osnowie”, “Odgłosach” i “Radarze”. Rzadko wystawia. Najważniejsza wystawa indywidualna pt „Jan Grzegorz Issaieff - A.R.C.H.E.” odbyła się w Rempexie (Warszawa 2007) a zbiorowa to „Wobec Apokalipsy. Pocałunek Śmierci”, BWA Bielsko-Biała (1999).
Od początku swej twórczości plastycznej, czyli od końca lat 70. artysta rozwija tylko dwa cykle: „A.R.C.H.E–TANIEC” (figuracja) oraz „Misterium” (abstrakcja), do którego w ostatnim czasie przywiązuje mniejsze znaczenie. Uważa się za tradycyjnego malarza. Z podejrzliwością patrzy na większość dokonań z zakresu sztuki akademickiej i postawangardowej.
Jego obrazy są wynikiem ciężkiej, długotrwałej pracy, którą można porównać z rodzajem ćwiczeń z zakresu dalekowschodniej kaligrafii. Artysta poszukuje jednej doskonałej formy, spełnionej w określonym wydaniu duchowym. Stworzył własną ikonografię i system formalny, w której występują zarówno istoty człekokształtne, zwierzęco podobne, jak też, co jest ważne, o cechach istot wyższych (anioły) oraz infernalnych. Artysta bardzo umiejętnie stosuje kontrastowanie kolorystyczne, malarstwo wielowarstwowe i walorowe, choć świadomie uproszczone, pozbawione zupełnie widzenia perspektywicznego, składające się na jego bardzo specyficzny i oryginalny styl.
Jego rysunki przedstawiają zracjonalizowane, uabstakcyjnione zazwyczaj tło, przypominające doświadczenia konstruktywizmu .Czasem pojawia się także idea pisma, nieustającego ornamentu-słowa, rzadziej ekspresyjne, ale równie wyrafinowane zderzenia czerni i bieli. Świat „A.R.CH.E.” jest nieskomplikowany – kobieta i mężczyzna w obliczu pierwotnych bóstw i demonów toczą ze sobą nieustającą walkę o dominację. Jedno bez drugiego nie potrafi istnieć i żyć. Potrzebują się wzajemnie, ponieważ wg pierwotnych mitów pochodzą z tej samej prastarej istoty .Kobiety-stwory mogą być groźne, zaopatrzone w drapieżne szczęki i haczyki. Mężczyzna zaś naznaczony jest seksualną mocą.
Arche
Rysunek ,,Arche”, wykonany jest na papierze w kolorze mocno rozwodnionej herbaty. Przedstawia dwie zdeformowane, zwrócone do siebie człekokształtne figury. Sylwetki mają powykręcane w różnym kierunku , zdeformowane nogi, wykoślawione ręce, szponiaste dłonie, bardzo długie szyje, malutkie, uproszczone główki, stopy obu postaci są drobne rozstawione na prawą i lewą stronę kartki. Jedna i druga figura ma białą aureolę. Postaci- figury rysowane są czarnym konturem piórka, obrys wypełniony jest poziomymi gęstymi wszerz zakreskowanymi liniami. Tło rysowane jest analogicznie- są to gęste, odręczne, poziome, czarne, drgające linie. Każdy rysunek autor zamyka odręcznym konturem, tworząc niezarysowany, w kolorze papieru, trzycentymetrowy margines. Format rysunku zbliżony jest do 70 x 100 cm.
Arche
,,Arche” malowany jest natomiast na płótnie w formacie 40 x 50 cm., techniką olejną. Autor posługuje się tylko dwoma kolorami: granatowe tło i czerwone figury. Figury rozproszone są na całej przestrzeni płótna- są człeko i zwierzęco kształtne. Jest to osiem dynamicznych postaci, które jakby tańczyły, żyły na płótnie. Wyraźnie zaznaczone są głowy, pokręcone lub krótkie ogonki, paszcze, kurze nóżki, łapy, ptaszydła. Wszystkie ukazane bokiem i płasko. Artysta nie sygnuje swoich prac.